بهت

از در که اومد تو ، سیگار دستم بود .گفت یه سیگار داری ؟گفتم صبح بارونیه پاییز ه ، بیا یه چای بخور و بعد سیگار بهت می دم .گفت باشه !!!گفتم قیافت مثل آدمایی که ازمراسم ترحیم یه عزیزی برگشتند .یا اینکه دوست دخترشون بهشون خیانت کرده و با لبخند گفتم من تجربه دارم ، می تونم کمکت کنم .با یه لبخند تلخ آمیخته به بغض به من گفت : نه دوست دخترم سرطان خون داره .همین روزها و هفته ها و ماههای نزدیک می میره .لبخند زد .شوکه شدم و گفتم واقعا متاسفم !!!!گفت افسوس بی فایده است .کلمات رو بیهوده خرج نکنیم ...

متاسفم دوست پانزده ساله ام ...به قول خودت زندگی جستاری است میان دو هیچ .آنگاه که لکنت کلام نخستین آغاز شد .