درخشش بر تو ای الماس

به بهانه اعلا م لیست نهایی تیم ملی فوتبال ایران توسط برانکو ومردانش
دوستی می گفت این مملکت یک طوری که همه چیزش به هم ، جور در می یاد.مثلا تیم ملی فوتبالش و نفراتش از مربی و کاپیتان تارییس سازمان تربیت بدنی و رییس جمهور و رییس فدراسیون.
آقای برانکو ومردانش ، همه و همه در یک شماره خلاصه می شن و اون شماره هم شماره 10
اما لیست نهایی شامل نفراتی بود که برانکو جرات دعوت نکردن اونها رو نداشت. لژیونرها که این روز ها حال فیزیکی و روانی خوشی ندارند.
قسمت دوم دار و دسته مافیا بودند که بر همگان عیانند.
دسته سوم بازیکنان لیگ برتر که در تیمهای متوسط فوتبال بازی می کنن.نکته اینکه برانکو توجیه بر محافظه کاری اش در رابطه با دعوت نکردن ایمان مبعلی و کریم باقری ندارد و به همین دلیل از ،یحیی و سهراب دعوت می کنه تا گل به خودی های ما زبان زد خاص باشه.
برانکو نتوانست از خصومت شخصی اش با کریم باقری بگذره و همچنین از خصومت شخصی علی دایی با ایمان مبعلی.در عوض او نصرتی و زارع رو انتخاب میکنه تا توجیهی برای باختهاش در جام جهانی داشته باشه.به هر عدم پذیرش دعوت ایران هم برای مسابقات تدارکاتی خود نشان از تاثیر سیاست بر ورزش بود.........................................
اما الماس درخشان فوتبال ما یعنی ایمان مبعلی حداقل برتر از 11نفر ازاسامی اعلام شده ها بود. بازیکنی با خصوصیت های که هیچکدام از هافبکهای فعلی فوتبال ما ندارند.اوقربانی تفکری شد که 1 نسل را قربانی کرد.یعنی فوتبال در جامعه بسته هم به شکل جامعه بسته اجرا می شه
برانکو بی شک بعد از جام جهانی از فوتبال ما جدا می شود
در خاطره من می ماند او نه تنها فوتبال نمی داند بلکه شرافت و شجاعت ندارد
آقای شماره 10هم با بیشترین تعداد خطا و بدون گل زده به ایران باز میگردد
لژیونرها به اروپا بازمی گردند
ما نیز دوباره به یاد می آوریم در آستانه تحریم در سازمان ملل هستیم.
همه از خواب بلند می شوند
و در این میان نمی دانم چه بلایی بر سر الماس درخشان می آید.
و من می گویم درخشش بر تو ای الماس