درنگ
توده مردم مثل گونی سیب زمینی می مونند
تروتسکی
ارسال توسط serpico @ ۱۱/۲۲/۱۳۸۵ ۰۳:۲۳:۰۰ بعدازظهر
0 نظر
یکشنبه، بهمن ۲۲، ۱۳۸۵
درباره من
- نام: serpico
- مکان: tehran, Iran
آرام آرام می خزم به خلوتی که در آن من با سایه خویش هم اندازه ام
پیوندها
پستهای قبل
- دیالوگ دو بارون خورده
- عکس برگردون تهرون 1
- فقر فرهنگی
- گریز
- بدون شرح!
- بدون شرح!
- آقای پر هوده ...
- یاد نامه
- جدی نگیرید
- پاییز و بدرقه
بایگانی ها
- فوریهٔ 2005
- مارس 2005
- آوریل 2005
- مهٔ 2005
- ژوئن 2005
- ژوئیهٔ 2005
- اکتبر 2005
- نوامبر 2005
- دسامبر 2005
- ژانویهٔ 2006
- فوریهٔ 2006
- مهٔ 2006
- ژوئن 2006
- ژوئیهٔ 2006
- اوت 2006
- سپتامبر 2006
- اکتبر 2006
- نوامبر 2006
- ژانویهٔ 2007
- فوریهٔ 2007
- آوریل 2007
- مهٔ 2007
- ژوئن 2007
- ژوئیهٔ 2007
- اکتبر 2007
- دسامبر 2007
- ژانویهٔ 2008
- فوریهٔ 2008
- مهٔ 2008
- ژوئن 2008
- ژوئیهٔ 2008
- اوت 2008
- سپتامبر 2008
- اکتبر 2008
- نوامبر 2008
- ژانویهٔ 2009
- فوریهٔ 2009
- مارس 2009
- آوریل 2009
- مهٔ 2009
- ژوئن 2009
- ژوئیهٔ 2009
- اوت 2009
- سپتامبر 2009
- اکتبر 2009
- نوامبر 2009
- دسامبر 2009
- فوریهٔ 2010
- مارس 2010
- ژوئیهٔ 2010
- اکتبر 2010
- نوامبر 2010
- دسامبر 2010
- ژانویهٔ 2011
اشتراک در
پستها [Atom]