paco alone

سفر می کنم همچون چلچه ای تنها در زیر باران

سه‌شنبه، فروردین ۲۱، ۱۳۸۶

نعل وارونه

امروز جامعه ما از لحاظ فکری به دورانی رسیده که نه تنها تمامی آرمانهای سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی دوران ریاست جمهوری خاتمی فراموش شده ، بلکه تمام آنچه اندیشمندان و متفکران و روشنفکران جامعه در آن دوران ساختند به یکباره فروپاشیده.انتخاب احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور و انتخابات مجلس و...همه و همه نشان از نگاهی واپس گرایانه به موضوع جمهوری و جمهوریت در ادبیات سیاسی و عرصه حکومت واداره جامعه بوده است.نگاه هایی آوانگارد گونه به همراه شور عظیم انقلابی توده در اقلیت های خاص سیاسی یعنی همان شهروندان درجه اول و همراهان همیشگشیان در عرصه سیاست و اجتماع نمونه این تغییرات بوده است.در عرصه فرهنک و سینما و اخص آن فیلمسازی ، می توان به اخراجی ها به کارگردانی مسعود ده نمکی اشاره کرد.کسی که روزگاری چماق به دست بود و اهالی سینما رو کتک می زد حالا قلم به دست گرفته و فیلنامه می نویسد .از همه جالبتر انتظارسیمرغ هم دارد و چون نصیبش نشد ، یاد روزگاران حماسه های سرخ هیجده تیر افتاد .عجب این روزگار مسیر وارونه طی می کنه و بعضیها نعل وارونه می زنند.